دیابت چیست؟
بیماری دیابت براثر قطع تولید انسولین و یا عدم کارکرد مناسب آن در بدن به وجود می آید. انسولین هورمونی است که مواد غذایی قندی و نشاسته و… را در بدن به انرژی تبدیل می نماید. تا کنون علت بروز این بیماری کشف نشده است ولی گمان می رود که زمینه مساعد ژنتیکی و عوامل محیطی همچون چاقی و بی تحرکی در ابتلا به این بیماری نقش موثری داشته باشد. درکشورما، حدود 8 میلیون نفر (کودک و بزرگسال) به انواع دیابت مبتلا هستند، ولی متاسفانه تعداد اندکی از این افراد از شرایط خود آگاهاند و یا به کنترل صحیح و دقیق قند خون می پردازند.
پزشک متخصص می تواند با آزمایش قند خون ناشتا (FBS) و یا قند خون دو ساعته (OGTT)، که معیاری از عملکرد لوزالمعده و ترشح انسولین را بدست می دهند، تعیین کند که آیا شما در دوره دیابت پنهان قرار دارید و یا به آن مبتلا گشته اید. در صورتی که آزمایش قندخون ناشتای شما، عددی بین 100 تا 125 باشد نشانگر آن است که شما در دوره دیابت پنهان قرار دارید و چنانچه این رقم 126 یا بیشتر از آن باشد بیانگر ابتلای کامل دیابت است. در آزمایش قند خون دو ساعته، ابتدا به صورت ناشتا و سپس دو ساعت بعد از نوشیدن یک محلول نسبتا غلیظ قندی، میزان گلوکز موجود در خون شما اندازه گیری می شود. چنانچه نتیجه این آزمایش عددی بین 140 تا 199 باشد، بیانگر دیابت پنهان و اگر 200 یا بیشتر از آن باشد، ابتلای به آن را نشان می دهد.
تاریخچه دیابت
علم مدرن به ما این امکان را داده است که به طور مؤثر دیابت را تشخیص داده و مدیریت کنیم، اما این داستان از کجا شروع شد؟
این اختلال با نام های مختلف از هزاران سال قبل توسط دانشمندان ثبت شده است و اولین مورد این بیماری توسط پزشک مصری هِسی ـ رَع (Hesy-Ra) در سال 1552 قبل از میلاد ثبت شده است. او مشاهده کرد که این بیماری باعث ضعف و بیحالی بیماران میشود و یکی از علائم آن تکرر ادرار است. امروزه میدانیم یکی از علائم اصلی دیابت، تکرر ادرار است.
مورد دیگر دیابت در سال 600 قبل از میلاد در هند توسط یک پزشک هندو به نام ساشراتا (Sushrata) ثبت شده است. او نام این بیماری را بر اساس طعم شیرین ادرار، medumeha یا ادرار شیرین نامید. ساشراتا نمونهها را با مورچهها آزمایش میکرد و جذب مورچهها به ادرار بیمار نشاندهنده ابتلای او به دیابت بود. او علاوه بر تشخیص این بیماری، ورزش و تغییر رژیم غذایی را نیز به عنوان نوعی درمان بررسی نمود.
اولین بار این بیماری با عنوان “دیابت” در سال 150 میلادی توسط پزشک یونانی آراتئوس (Arateus) معرفی شد. او ماهیت تخریبی این بیماری را به صورت “ذوب شدن بدن و اندامها و خروج آنها از ادرار” توضیح داد و اظهار داشت که این بیماری مزمن به سرعت منجر به مرگ میشود. آراتئوس این اختلال را از روی تکرر ادرار تشخیص میداد و برنامه درمانیش اقداماتی برای “تقویت معده” بود؛ مثلاً نوشیدن شراب بدون شکر (dry wine) را توصیه میکرد!
در قرن پنجم میلادی دیابت توسط پزشکان هندی به نوع 1 و نوع 2 تقسیم شد. در این زمان مشاهده شد که دیابت نوع 2 بیشتر در افراد “چاق و ثروتمند” وجود دارد و ارتباطی میان اضافه وزن با دیابت نوع 2 کشف شد.
در قرون وسطا برای تشخیص شرایط بالینی بیماری دیابت، پزشکان از بررسی ظاهری ادرار (اوروسکوپی) بر اساس رنگ، مزه و بوی ادرار استفاده میکردند. افرادی با عنوان “تست کننده ادرار” مأموریت مزه کردن ادرار را داشتند و اگر مزه ادرار شیرین بود، بیمار به عنوان دیابتی شناخته میشد. برای انعکاس طعم شیرین بیماری دیابت، نام این بیماری به “دیابت ملیتوس” تغییر یافت.
در سالهای بعد، حدود قرن 17 و 18 پزشکان شروع به یافتن ارتباط بین تغییرات رژیم غذایی با مدیریت دیابت نمودند. پزشک فرانسوی آپولینه بوکارد (Apollinaite Bouchardet) مشاهده کرد علائم دیابت در بیمارانی که مقدار معینی غذا میخورند، بهبود مییابد. درنتیجه باعث شد او به عنوان بخشی از درمان برای هر شخص رژیم غذایی اختصاصی در نظر بگیرد. با کشف ارتباط بین لوزالمعده (پانکراس) و دیابت توسط اسکار مینکوفسکی (Oskar Minkowski) و جوزف ون مرینگ (Joseph von Mering) در سال 1889، راهی برای دانشمندان فراهم شد تا روی عملکرد لوزالمعده در تنظیم قند خون تمرکز کنند. تا سال 1910 ارتباط مستقیمی بین دیابت نوع 1 و نبود انسولین یافت نشد. ده سال بعد، اولین درمان با انسولین به طور موفقیتآمیز انجام شد.
از این زمان به بعد، تشخیص و درمان با سرعت پیش رفت. پزشکان جدید برای تشخیص دیابت نیازی به مزه کردن ادرار نداشتند و روشهای آسانتر و مؤثرتری مانند نوارهای آزمایش ادرار و سنجش گلوکز اختراع شدند. این روشها فقط یک داده واحد را ارائه میکردند و به منظور رقع این مسئله، آزمایش A1c با اندازهگیری و بررسی سطح قند خون طی چند ماه ایجاد شد که هنوز نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. اگرچه تست HbA1c یکی از متداولترین روشها است، سایر روشهای جدید آزمایش از جمله تست قند خون ناشتا، تست تحمل گلوکز خوراکی و آزمایش گلوکز مویرگی استفاده میشود.
امروزه بیماری دیابت به سرعت قابل تشخیص و درمان است و بیماران با کسب آگاهی و آموزشهای مرتبط با کنترل دیابت، زندگی سالم و طولانی خواهند داشت.
انواع دیابت
» دیابت نوع یک: در این دسته از مبتلایان، تولید انسولین در بدن به طور کامل قطع می شود، در نتیجه قند موجود نمی تواند وارد سلولها شده انرژی بدن را تامین نماید و همین مسئله افزایش شدید قند خون را سبب می شود.حدود 5% تا 10% کل دیابتی ها، مبتلایان نوع 1 تشکیل می دهند.
» دیابت نوع دو: در این دسته از مبتلایان، بدن نسبت به انسولین مقاوم می شود در این حالت انسولین ترشح شده تاثیری برروی جذب قند ندارد و یا ترشح آن به میزان کافی صورت نمی گیرد.
» دیابت بارداری: حدود 4% از کل بانوان در طول زمان بارداری موقتاً به این نوع دیابت مبتلا می شوند.
» دیابت پنهان: در این دسته از افراد میزان قند خون بالاتر از نرمال است ولی نه تا حدی که بتوان آن ها را در گروه مبتلایان دیابت نوع 2 قرار داد.
دیابت در ایران
طبق آمار ارائه شده حدود 5-6 درصد افراد 3 تا 69 ساله در شهر تهران مبتلا به دیابت هستند. مطالعات نشان داده است که نصف افراد دیابتی بررسی شده در ایران قبل از انجام مطالعات از بیماری خود آگاهی نداشتند.
میزان شیوع انواع دیابت در نواحی مختلف ایران متفاوت است. به عنوان مثال، طبق بررسی های انجام شده بیشترین میزان شیوع بیماری دیابت در شهر یزد وجود داشته است. (3/16 درصد)
طبق مطالعات اخیر 14 – 23% ایرانیان بالغ بالای 30 سال دیابتی هستند یا دچار عدم تحمل گلوکز (IGT) می باشند. تقریباً 25% موارد IGT در آینده دچار دیابت می شوند.
60 – 70 در صد افراد دیابتی دچار آسیب عصبی می شوند که ممکن است منجر به قطع پا در آنها گردد. در حدود 15 % این افراد زخم پای ناشی از دیابت مشاهده شده است.
طبق بررسی های به عمل آمده ایران جزو کشورهایی است که به میزان زیاد در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارد و بروز دیابت در ایران رو به افزایش است.
10 کشوری که دارای بیشترین تعداد مبتلایان به دیابت هستند به ترتیب عبارت از : هند، چین،ایالات متحده امریکا، اندونزی، روسیه، ژاپن، امارات متحده عربی، پاکستان، برزیل و ایتالیا